Κεφάλαιο 12

12Α. Λεξιλόγιο

Ουσιαστικά

(1α) Perses - ae: Περσέας

(1θ) filiola -ae: κοριτσάκι, κορούλα

(1θ) Persa -ae: Πέρσης

(1θ) puella -ae: κοπέλα

(2α) catellus, -i: σκυλάκι

(2α) triumphus, -i: θρίαμβος

(2α) vesper, vesperi(s): βράδι [χωρίς πληθυντικό αριθμό]

(2ο) dictum, -i: λόγος

(2ο) osculum, -i: φιλί

(3α) consul, consulis: ύπατος

(3α) pater, patris:πατέρας

(3α) rex, regis: βασιλιάς

(3ο) nomen, nominis: όνομα

(3ο) omen, ominis: οιωνός

(4α) complexus, complexus: αγκαλιά

(4θ) domus, -us: σπίτι

(5θ) spes, spei: ελπίδα

Επίθετα

(2) parvulus, -a, -um: μικρούλης

(2) tristiculus, -a, -um: λιγάκι θλιμμένος [(3) tristis, tristis, triste: θλιμμένος]

(2) fortuitus, -a, -um: τυχαίος

(2) praeclarus, -a, -um: περίλαμπρος

Ρήματα

abtingit, obtigit, obtingere: μου τυχαίνει να/μου πέφτει ο κλήρος να [απρόσωπο ρήμα + δοτική προσωπική + απαρέμφατο + υποκείμενο απαρεμφάτου: Obtigit L. Aemilio Paulo gerere (→ ενν. Aemilum Paulum) bellum]

inquam: λέω [ελλειπτικό ρήμα]

(1) amo, amavi, amatum, amare: αγαπώ

(1) do, dedi, datum, dare: δίνω

(2) respondeo, respondi, responsum, respondere: απαντώ, αποκρίνομαι

(3) accidit, accidit, accidere: συμβαίνει [+ δοτική προσωπική]

(3) accipio, accepi, acceptum, accipere: μαθαίνω, (υπο)δέχομαι

(3) animadverto, animadverti, animadversum, animadvertere: παρατηρώ

(3) curro, cucurri, cursum, currere: τρέχω

(3) dico, dixi, ditum, dicere: λέω

(3) gero, gessi, gestum, gerere: διεξάγω, κάνω

(3) praesumo, praesumpsi, praesumptum, praesumere: προγεύομαι

(4) pereo, perii, peritum, perire: χάνομαι, πεθαίνω

(4) redeo, redii, reditum, redire: επιστρέφω

Προθέσεις, επιρρήματα, σύνδεσμοι

iterum: για δεύτερη φορά (χρονικό επίρρημα)

tum: τότε

sic: έτσι

admodum: πάρα πολύ

cur: γιατί

ut = ubi: όταν

12Β. Μετάφραση

Στον Λεύκιο Αιμίλιο Παύλο, που είχε εκλεγεί ύπατος για δεύτερη φορά, έλαχε (ο κλήρος) να κάνει πόλεμο με το βασιλιά Περσέα. Μόλις γύρισε σπίτι του το βραδάκι, η κορούλα του Τερτία, που τότε ήταν πολύ μικρούλα, έτρεξε στην αγκαλιά του. Ο πατέρας της τη φίλησε, αλλά παρατήρησε ότι ήταν λιγάκι στενοχωρημένη. «Τι τρέχει, Τερτία μου;», ρώτησε. «Γιατί είσαι θλιμμένη; Τι σου συνέβη;», «Μπαμπά μου πέθανε ο Πέρσης» απάντησε εκείνη. Είχε πράγματι πεθάνει ένα σκυλάκι με αυτό το όνομα που η κοπέλα το αγαπούσε πολύ. Τότε ο πατέρας της τής είπε: «Δέχομαι τον οιωνό/το δέχομαι ως οιωνό». Έτσι από ένα τυχαίο γεγονός ο Αιμίλιος Παύλος προγεύτηκε νοερά (στην ψυχή του) την ελπίδα ενός περίλαμπρου θριάμβου.